Een hoofdstuk uit Commentaar nummer 88  van Frans Duijf

Geschreven als een kritiek op het boek Pater worden? Dat kan bij ons!  Van Jène van Moorsel en Jo Hoen.

Seksueel misbruik

In het eerste decennium van de huidige eeuw kwamen een aantal oud-Ravensbossers periodiek bijeen in café Eijlders. Daar werd onder meer vrijblijvend gesproken over het maken van een boek over het voormalige kleinseminarie Collegium Carolinum, ook wel kortweg Ravensbos genoemd.

In 2009 begonnen in kleine kring de voorbereidingen voor een reünie op Ravensbos. Die vond plaats op Pinksterzondag in 2010. In dat laatste jaar stonden de kranten, aanvankelijk in Vlaanderen, nadien ook in Nederland bol met verhalen over het seksueel misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Tijdens de reünie werden vriendschappen hernieuwd en nieuwe vriendschappen gesloten.

Jo Hoen en Jéne van Moorsel, beiden ex-Ravensbossers, vonden elkaar in het voornemen een boek over Ravensbos te schrijven en gingen daartoe werkelijk over. Het boek kreeg de titel Pater worden? Dat kan bij ons!.

De auteurs kozen voor de werkwijze enkele belangstellenden de tekst van het boek in wording hoofdstuksgewijs voor commentaar toe te sturen. De bedoeling daarvan was inhoudelijk en formaal een zo goed mogelijke weergave te krijgen van hoe het op Ravensbos toeging.

Eén van de eerste lezers was de oud-Ravensbosser Frans Duijf. Hoewel hij al gauw merkte dat de auteurs weinig tot niets met zijn aan- en opmerkingen deden, heeft hij heeft tot het einde toe zijn commentaar geleverd, commentaar dat naarmate de tijd vorderde steeds indringender werd.

Toen het boek in 2012 verscheen was de verwondering bij Frans Duijf erg groot en kwam hij tot de slotsom dat de auteurs zich nagenoeg niets aan zijn op- en aanmerkingen gelegen hadden laten liggen. Dat was hun goed recht, maar naar het oordeel van Frans Duijf onverdraaglijk onvoldoende.

Dit bracht hem ertoe zelf een boek te schrijven als waarin hij zijn kritiek op Pater worden? Dat kan bij ons! verwoordde. Hij koos de titel Commentaar nummer 88. Het nummer 88 staat voor het nummer dat zijn moeder in zijn kleding had genaaid, zodat geen discussie kon ontstaan over van wie een kledingstuk was.

Met toestemming van de auteur neem ik het hoofdstuk Seksueel misbruik op, dit omdat daadwekelijk sprake is geweest van seksueel misbruik op Ravensbos, iets wat na de reünie ten aanzien van één oud-leerling bekend was geworden en ten tijde van de publicatie van Pater worden? bekend was bij beide auteurs. Zij kozen ervoor seksueel misbruik te bagatelliseren. Dat was voor Frans Duijf vooral onverdraaglijk.

Achteraf moet je vaststellen dat de omtrekkende bewegingen van de auteurs in wezen betekenden dat zij het seksueel misbruik niet waar wilden hebben.

De publicatie van het boek Commentaar nummer 88 leidde ertoe dat de ex-Ravensbossers feitelijk in drie groepen waren te verdelen. Een kleine groep die het misbruik onder ogen wilde zien, een grote groep van geen misbruik wilde weten en een derde groep die onkundig waren van de ontwikkelingen. Die tweede groep wilde ook van geen misbruik weten nadat de klager met betrekking tot het misbruik door de commissie Deetman – mede op grond van steunbewijs – in het gelijk werd gesteld. De congregatie van de Oblaten van Maria (OMI) bood excuses aan en de klager kreeg een schadevergoeding.

Er is sprake van een schril contrast tussen de boeken Pater worden? Dat kan bij ons! en Commentaar nummer 88. Het eerste boek ligt nog besloten in de gesloten coconwereld van Ravensbos en het boek Commentaar nummer 88 trekt de hele problematiek de wereld in het hier en nu. De discussie is nog niet beëindigd. De problematiek bestaat elders in de wereld nog steeds.

De inhoudsopgave van het boek Commentaar nummer 88 is ook op deze pagina terug te vinden en te downloaden.

Jan Sterenborg, oud-Ravensbosser.